İrlanda´nın ilk yerlileri M.Ö. 6000 yılında Avrupa´dan geldiler. Daha sonra Keltler M.Ö. 400 yılında Gaal´dan gelerek Gal uygarlığını kurdular. St. Patrick 432´de İrlanda´ya Hıristiyanlığı getirdi ve halk yeni dini kabul etti. M.S. 975´ten 1041´e kadar ada Vikinglerin saldırılarına maruz kaldı. 1170 yılında Norm´lar İrlanda´ya geldiler ve 14. yüzyılda ülkenin büyük bir bölümüne hakim olup, Dublin´i kendilerine başşehir yaptılar.

1534 yılında Sekizinci Henry, İngiltere´nin hakimiyetini yeniden kurmak için harekete geçti. Başlangıçta barışçı yollardan yaklaştı ise de, başarılı olamayınca adaya saldırdı. Ayaklanma ve direnmeler çoğalınca daha şiddetli tedbirlere başvurdu. İrlandalılar İngiliz yönetimi karşısında pek çok ayaklanma düzenlediler, fakat başarılı olamadılar. 1801´de İrlanda İngiltere´ye katıldı. İrlanda 1848-1849 yıllarında büyük kıtlığa sahne oldu. Bu sebepten büyük göçler başladı, nüfus 8 milyondan 6,5 milyona indi.

On dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında ülkede hakim siyasi kuvvet olarak Katolik bir orta sınıf belirdi ve İrlanda´nın bağımsızlık mücadelesini devam ettirdi. Yirminci yüzyıl başlarında Sinn Fein (Yalnız Kendimiz) adıyla Cumhuriyet kurulmasını hedef tutan bir siyasi hareket gelişmeye başladı.

Union devrinin son safhası 1916 da Dublin´de meydana gelen siyasi ayaklanmalarla başladı. Sinn Feinciler Eamon de Valera´nın liderliğinde 1918 parlamento seçimlerini oy çoğunluğuyla kazandılar ama, milletvekilleri Londra´daki Parlamentoya gitmeyerek, toplantılara katılmayı reddettiler. Kendini İrlanda Meclis üyeleri sayarak ihtilalci bir cumhuriyet hükümeti kurdular.

1920´de İngiliz Parlamentosunun çıkardığı İrlanda Hükümeti Kanunu ile biri Belfast´ta diğeri Dublin´de olmak üzere iki İrlanda Parlamentosu meydana getirildi. 1921´de İrlanda-İngiltere Antlaşması ile sonradan İrlanda Cumhuriyeti diye anılacak olan Serbest İrlanda Devletini, İngiliz Milletler Topluluğu içinde yer alan bağımsız bir dominyon olarak tanıdı. Günümüzde karışıklıklar zaman zaman devam etmektedir.