«Selmân bizden,yani Ehl-i Beyttendir».[1]

Bu hikâyemiz, hakikat peşinde koşup, Allah´ı arayan kimsenin hi­kâyesidir...

Selmân-ı Farisî´nin hikâyesidir.,.

Bize hikâyesini anlatması için sözü Selmân´a bırakalım... Çünkü, bu hikâyeyi en iyi ve en doğru anlatacak odur.

Selman şöyle anlatmıştı :

«Isfehan´ih Ceyyan köyünden İranlı bir genç idim. Babam bu kö­yün ağası ve sözü en çok geçen kişisiydi.

Ben doğduğum günden itibaren, babamın dünyada en çok sevdiği kimseydim.

Gün geçtikçe, babamın bana olan sevgisi artıyordu, benim üzeri­me titriyor ve beni adeta bir kız gibi eve kapatıyordu.

Mecusîliğe o kadar kendimi vermiştim ki, tapt